Catharina

Ik ben Catharina van Stempeltje Eigenwijs - 

allergisch voor stempeltjes (al zou de mijne hooggevoelig zijn) en vertrouwend op mijn eigenwijsheid (eigenwijs is ook wijs).

2 geweldige, gezonde kinderen. En toch iets waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Herken je dat? Wat héb ik lang gezocht én wat fijn toen ik de naam vond waar ik mijn kind in herkende, een stempel waar mijn kind onder te plaatsen is. Ken je dat, die erkenning in een woord omdat het niet gaat zoals je het graag zou zien? Om hierin verder te komen kon ik mijn kind laten testen, persoonlijk heb ik niets met een test die bepaalt wat een kind wel of niet zou zijn. Onder welke stempel kun jij je kind plaatsen of is het misschien al getest? En als je de stempel gevonden hebt, op welke manier dan ook, ben je er al écht iets mee opgeschoten? Is jullie situatie daarmee als gewenst? Al bood de naam “HSP” mij duidelijkheid, de situatie oplossen deed het niet. Hoe fijn zou het zijn de situatie blijvend te veranderen? Niet een trucje wat even werkt.

 

HSP, het heeft mij aardig wat gepieker, slapeloze nachten en frustratie opgeleverd. Ken je dat? Strijd, onbegrip, machteloosheid, de meningen van een ander, twijfelen aan jezelf, het niet meekomen op school, alles wat niet volgens de “gemiddelden” verloopt. En dat is nogal wat in deze maatschappij he, vanaf dat onze prachtige kinderen geboren worden zouden ze aan “gemiddelden” moeten voldoen. Op die leeftijd lopen, op die leeftijd praten, dan moeten ze zindelijk zijn… Wat moeten ze eigenlijk al veel he? Zouden ze niet vooral kind én zichzelf moeten zijn?

 

Onze uitdaging bleek HSP, door de spiegels van onze kinderen kwam ik bij mezelf als moeder uit. Ik mocht vooral aan mezelf werken. Heb jij hier wel eens over nagedacht? Naast alle geweldige eigenschappen of uiterlijke kenmerken van jouw “mini-me” mogen we alle minder leuke eigenschappen ook bij onszelf als ouder zoeken. Dat kostte mij aardig wat tijd het überhaupt te begrijpen. Ik had al 30 jaar mijn niets-aan-de-hand jas aan. Totdat mijn kinderen me dit knap pijnlijk maakten door dit te spiegelen. Doodmoe en uitgeblust, van alles geworden wat ik niet wilde zijn. Shit zeg! Hoe fijn zou het zijn te omarmen wie je bent in plaats van neer te gaan omdat je niet meer kan?

Als ik had geweten wat een coach mij zou brengen, had ik niet doorgestreden tot ik écht niet meer kon. Want dat is niet nodig, je zo alleen te voelen in het gevecht met én voor je kinderen. Herkenbaar? Moe de week overleven. Hoe fijn zou het zijn concrete handvatten te krijgen op jullie specifieke situatie afgestemd? Zou jij niet opnieuw vanuit rust naar je kind willen kijken en reageren? Omarmen wat er is en van alle stuggles een uitdaging maken.

 

HSP is niet wat ik ben, noch wat mijn kinderen zijn. Het is een onderdeel van ons leven wat ons zóveel uitdagingen en mogelijkheden heeft gebracht, en nog dagelijks brengt. Zodra je leert met deze uitdagingen te jongleren omdat jij, als ouder, in je kracht staat, verandert alles. Het leven zit vol uitdagingen. Het is aan ons, om hiermee op de juiste manier om te leren gaan. Als wij dit niet oppakken, zullen onze kinderen hier last van hebben.

 

De keren dat je staat te schreeuwen uit onmacht, ken je ze? En hoe schuldig voel je je erna als de boze bui gezakt is? Hoe verdrietig kun je hiervan worden, omdat je het voor jou gevoel weer niet goed genoeg hebt gedaan? Te leren begrijpen waarom jij doet wat je doet is nodig om je kind te kunnen begrijpen en hierdoor het gedrag te veranderen. We doen dit niet omdat we het leuk vinden he! Hier zit pijn onder, patronen, aangeleerd gedrag omdat je niet anders kon.

 

Te vaak zie ik dat er wekelijks aan kinderen wordt getornd. En hiermee dé oplossing alleen bij een kind gezocht wordt; van testen, tot spelletjes. Hoe zou dat voelen? Als kind telkens bij iemand zitten, om te kijken wat er niet goed is aan je, te kijken wat er beter kan, hoe je veranderd kan worden zodat je voldoet. Zélfs vaak zo door op jonge leeftijd medicatie te krijgen om gedrag te veranderen. Is het reëel dit door de schouders van onze kinderen te laten dragen? Ik laat je graag zien hoe ons eigen gedrag doorwerkt op onze kinderen. Wat proberen onze kinderen ons duidelijk te maken?

 

Ben jij op zoek naar rust binnen je gezin? Wil je jouw onmacht veranderen in kracht? Laat me jou hierbij helpen. Ik train moeders met kinderen die ergens een uitdaging in hebben. Of dit nu HSP is, ADHD, of welke reden dan ook dat jouw kind niet in die middenmoot past. En het kan ook gedrag zonder label zijn hé; driftbuien, slecht slapen, buikpijn.. Mits er geen medische reden is, kunnen we verder kijken onder de klacht. Ik leer je graag van beperkingen naar mogelijkheden te denken en jullie situatie hiermee blijvend te veranderen.

Leer jezelf en je kind écht kennen, om zo zelf weer de touwtjes in handen te hebben over jullie leven. De oplossing draag je al in je én ik help je graag deze naar boven te halen!

Ik begrijp je

Zonder op het punt te hebben gestaan waar jij je nu bevind, had ik hier niet gestaan. Ik heb mijn vak niet alleen uit de boeken geleerd, ik heb het zelf doorleefd en dit maakt mij ervaringsdeskundige. Nadat ik zelf met de grond gelijk was gemaakt (ik wist niet meer hoe verder te leven) en twee kleine jongens had waar ik voor te zorgen had, heb ik mijn laatste centen aan een coach uitgegeven. Tot op de dag van vandaag ben ik hiervoor dankbaar.

 

Ik ben weinig meer van wat ik ooit was. In plaats van me bezig te houden met anderen werk ik continu aan mezelf, om dit aan mijn kinderen door te kunnen geven. Nadat ik leerde naar mijn kinderen te luisteren, in plaats van zij naar mij, snapte ik dat mijn kinderen mij een spiegel voorhielden. Door hard aan mezelf te werken zag ik de transformatie binnen mijn gezin. Toen ik uit het diepe dal was geklommen en zag wat ik daarmee veranderd had, besloot ik dit door te willen geven aan anderen. Het heeft mij zo ontzettend veel vreugde en geluk gebracht, dat ik dit met liefde doorgeef aan anderen. Niemand verdient het zo te struggelen en niet meer te weten hoe het leven verder te leven en zeker onze kinderen niet!

 

Na mijn opleiding Therapeutisch holistisch kindercoach te hebben afgerond, was ik er klaar voor alle gezinnen die een duwtje in de goede richting kunnen gebruiken te helpen. Ik help ouders en kinderen naar een fijne gezinssituatie. Een laagdrempelige manier van hulpverlening zonder oordeel. Ik kom jullie niet vertellen wat je moet doen, ik bied je de helpende hand en geef jullie de inzichten die jullie al in je dragen. Geen standaard procedure, maar een uniek behandelplan dat op jullie is afgestemd. Ik ben eerlijk en confronterend, maar bovenal ben ik de helpende hand waar ik veel te lang naar heb moeten zoeken, waardoor het echt niet meer ging. Ik volg hierin mijn passie en zie het niet eens als werk, ik doe waarvoor ik hier gekomen ben en elke keer dat er een transformatie binnen een persoon of gezin plaatsvindt, maakt mijn hart weer een sprongetjeā£